Gaat Goud te Ver? Een Correctie op Komst?

Met goud dat opnieuw een verbluffend hoogtepunt bereikt in de nasleep van opmerkingen van Powell die de markten geruststellen (min of meer) om in 2024 renteverlagingen te verwachten, wijzen enkele analisten op risicofactoren voor een correctie - dus is er echt nog ruimte om door te gaan?

De Wall Street Journal wijst erop dat pieken in de olieprijs, veroorzaakt door de versnelling van de oorlog in het Midden-Oosten, de Fed ertoe kunnen brengen haar positie van drie renteverlagingen dit jaar om te keren - vooral omdat de Strategische Petroleumreserve (SPR) historische dieptepunten heeft bereikt.

Sinds Biden aantrad, is de SPR met meer dan 40% leeggelopen - ironisch genoeg als onderdeel van een wanhopige poging om de olieprijzen kunstmatig laag te houden in het licht van de proxyoorlog in Oekraïne en de uit de hand gelopen inflatie, die alleen maar erger kan worden nadat de Fed de rente verlaagt. Nu de SPR niet zal worden bijgevuld zoals verwacht (zelf een door belastingbetalers gefinancierde verkoop), zullen Amerikanen nog meer de inflatoire realiteit voelen wanneer ze naar de benzinepompen gaan.

Ter context, de SPR werd opgericht in 1975 en bevindt zich nu op niveaus die sinds de vroege jaren 80 niet meer zijn gezien.

Maar nu het conflict in Gaza en daarbuiten blijft versnellen, zal de VS meer excuses vinden om zijn eigen betrokkenheid uit te breiden, zoals ze vanaf het begin heeft gedaan. Wat voor vorm deze bemoeienis ook aanneemt, de VS zal onvermijdelijk geld moeten financieren door geld bij te drukken. Dus, zoals gewoonlijk, zit de Fed in de problemen: ze moeten de bemoeienis in het Midden-Oosten financieren met geldcreatie, maar zowel de geldcreatie die nodig is om de oorlog te financieren als de effecten van de oorlog zelf zullen samenwerken om de olieprijzen omhoog te drijven.

Toevallig zullen beide factoren ook samenwerken om goud dit jaar naar nieuwe recordhoogtes te duwen, tenzij de Fed besluit om de Militair-Industriële Complex te trotseren en haar beloftes van renteverlaging te verbreken, waardoor het veel moeilijker wordt voor de oorlogszuchtige haviken van de regering-Biden om de VS zo betrokken te houden als ze zouden willen.

Op hetzelfde onderwerp van Rusland en het Midden-Oosten betekenen de voortdurende de-dollarisatie-inspanningen van de BRICS-landen dat we kunnen verwachten dat ze goud blijven opslaan terwijl ze blijven afstappen van de afhankelijkheid van de petrodollar. Rusland zegt dat ze hun aankopen van goud en vreemde valuta zullen verdubbelen, en de centrale bank van China bereikte pas eind vorige maand een nieuw gerapporteerd recordhoogte voor haar goudreserves.

Toch zijn sommigen sceptisch en zeggen dat goud en andere metalen overgekocht zijn en toe zijn aan een correctie, en interpreteerden Powell's opmerkingen op woensdag als mild havikachtig. Powell zei wel dat er meer vooruitgang moet worden geboekt bij de inflatie om de Fed in staat te stellen door te gaan met renteverlagingen. Deze verklaringen voegden voor sommigen een vleugje onzekerheid toe:

"We verwachten niet dat het gepast zal zijn om ons beleidstarief te verlagen totdat we er meer vertrouwen in hebben dat de inflatie duurzaam naar 2 procent daalt... Het te vroeg of te veel verlagen van de tarieven zou kunnen leiden tot een omkering van de vooruitgang die we hebben gezien bij inflatie en uiteindelijk zelfs een strakker beleid vereisen om de inflatie terug te brengen naar 2 procent."

Maar zelfs toen Powell toegaf dat de strijd tegen inflatie "niet klaar" is (een epische understatement), werden de markten gerustgesteld dat de Fed nog steeds verwacht de rentetarieven te verlagen, door te zeggen dat de gegevens de huidige koers niet rechtvaardigen:

"De recente gegevens veranderen het algehele beeld echter niet wezenlijk, dat er nog steeds een van solide groei is, een sterke maar zich herstellende arbeidsmarkt, en inflatie die op een soms hobbelig pad naar 2 procent daalt."

Dus is goud te overgekocht, of biedt het macro-economische milieu voldoende opwaartse druk om het ruimte te geven om door te gaan? Hoewel kortetermijncorrecties altijd iets zijn om rekening mee te houden tijdens dergelijke dramatische prijsstijgingen, zou ik ze koopkansen noemen. En als de reactie van de reguliere media als barometer moet worden gebruikt, is de werkelijke betekenis van de sterk stijgende goudprijs voor de economie en de Amerikaanse dollar nog steeds niet in de prijs verwerkt.

De meer sceptische analyses erkennen dat het een zware strijd zal zijn om hetzelfde verbluffende opwaartse tempo dat het sinds het begin van het jaar heeft gehad, vol te houden. Maar zelfs zij, zoals ik, verwachten nog steeds een samenvloeiing van factoren in 2024 om het hoger te blijven duwen.